Ons wil instinktief weghardloop en wegkruip vir God wanneer ons besig is om die spoor byster te raak; wanneer ons weet dat dít wat ons gedoen het, verkeerd is. Dis mos heeltemal dwaas, nie waar nie? Tog is dit presies wat ons probeer doen.

Jy het seker al vir Hom probeer wegkruip; ek het ook. Ons het albei baie duidelik geweet dat ons besig is om dinge onder die mat te probeer invee, in die hoop dat God dit nie sal sien nie, net om van die wal af in die sloot te val.

Destyds het koning Dawid ‘n ander man se vrou gesteel en hom toe laat vermoor. Die koning van Israel het sommer tegelykertyd egbreuk en moord gepleeg. Hy het dit probeer toesmeer, deur voor te gee dat haar man, Uria, in die oorlog gesterf het (wat wel gebeur het, omdat Dawid dit gereël het, toe hy hom in die voorste ry van die geveg laat staan het).

Tog het God in sy groot liefde, deur die profeet Natan, vir Dawid bestraf. Dit het hom tot sy sinne gebring. En Psalm 51 is sy gebed van beleidenis; sy gebed om God te vra om dinge tussen hulle reg te stel.

Psalm 51:8,9 Maar U verwag opregtheid diep in ‘n mens se hart: laat ek dan diep in my binneste weet hoe U wil dat ek moet lewe. Neem tog my sonde weg dat ek rein kan wees, was my dat ek witter as sneeu kan wees.

Dawid bely sy skuld en vra God om hom te vergewe. Hy wil God se stem diep in sy hart hoor, sodat hy volgens God se waarheid kan lewe en tot sy sinne kan kom. Hy begeer dat God hom leer en hom skoonwas en van sy sonde reinig.

Wanneer óns sondig, kan ons nie self dinge regstel nie. Net God kan. Wees leerbaar. Maak jou hart oop vir sy wysheid, sy dissipline en sy vergifnis. Moenie hardkoppig wees nie. Deur sy genade sal Hy jou op die regte pad terugbring.

Dit is God se Woord. Vars … vir jou … vandag.