As jy deur ‘n moeilike tyd gaan, is dit baie maklik om uit die oog te verloor dat God met jou karaktervorming besig is. Hou moed, God doen iets goeds … iets wonderliks!

As daar iets in die lewe is, wat ek regtig verpes… is dit om te hardloop. Tydens my militêre opleiding destyds, moes ons baie hardloop en ek wil jou vertel dat dit iets is waarvoor my liggaam beslis nie gebou is nie. Ek onthou nog die pyn in my bene, die gehyg na asem, die gevoel dat my longe gaan ontplof.

Snaaks genoeg jy kon my ‘n swaar rugsak en masjiengeweer gee en ek sou dae lank oor berg en dal stap, terwyl baie van daardie hardlopers, wat my in die stof laat byt het destyds, tydens die staptog van uitputting omgekap het.

Dit kom neer op uithouvermoë en ek dink ons ​​verskil almal op die manier waarop ons dit ontwikkel … maar soos ons ‘sa’majoors’ (God seën hulle!) op ons geskree het: Geen lekkerkry sonder swaarkry nie!

In Romeine 15: 4 staan: Alles wat vooraf in die Skrif opgeteken is, is tog opgeteken om ons te leer sodat ons deur die standvastigheid en bemoediging wat die Skrif ons gee, vol hoop kan wees.

Die woord standvastigheid beteken letterlik uithouvermoë of deursettingsvermoë. En die ‘sa’majoors’ het gelyk, daar is net een manier om uithouvermoë te kweek en dit is die moeilike manier, die pynlike manier, die manier waarop jou longe amper sal ontplof. Daar gebeur iets wonderliks wanneer ons daardie uithouvermoë ontwikkel, terwyl God ons deur sy Woord aanmoedig…

Die Here ons God wek ‘n hoop in ons harte wat ons nooit verlaat nie. ‘n Hoop wat nooit teleurstel nie.

… sodat ons deur die standvastigheid en bemoediging wat die Skrif ons gee, vol hoop kan wees.

Dis God se Woord. Vars … vir jou … vandag.