Daar is soveel geveinsdheid in die wêreld vandag. Mense is oneg. Miskien gee ons voor om iets anders te wees as wat ons regtig is. Voor mense sê ons mooi dinge oor ander mense, maar as ons alleen is, vervloek ons hulle.

Dit lyk dalk na ‘n vreeslike beskuldiging om te maak. Maar dink terug aan die laaste keer toe jy jou vir iemand vererg het, of toe hulle jou aanstoot gegee het. Het jy die vrede in die openbaar bewaar, maar huis toe gegaan en oor hulle gekerm? Het jy voor hulle geglimlag, maar gevoel hoe ‘n wrok in jou hart wortelskiet?

Koning Dawid was dikwels te nagekom. Sy voorganger, koning Saul, het hom probeer doodmaak nog voordat hy koning geword het. Hy het selfs sy leërmagte teen Dawid gestuur. Maar sy ergste vyande was dié in sy eie koninklike hof, soos sy eie seun. Kyk wat sê Dawid hier oor daardie vyande in:

Psalm 62:3 en 4 Hoe lank wil julle almal nog beskuldigings bly slinger en my probeer doodmaak, ‘n man wat reeds is soos ‘n muur wat wil omval, ‘n klipmuur wat omgestoot word? Hulle probeer my uitwerk; hulle skep behae in leuens; met die mond seën hulle, in die hart vervloek hulle. 

Daar is heeltemal te veel geveinsdheid in die harte en lewens van mense wat beweer dat hulle in God glo; mense wat aanspraak daarop maak dat Jesus hulle Verlosser is; mense wat voor jou glimlag, maar onheil in hulle harte koester.

Kan ek jou vandag smeek om jou hart te ondersoek, om ‘n oop, leerbare gees te hê. Oor wie het jy in die openbaar leuens vertel? Vir wie sê jy mooi dinge voor hulle, maar vervloek hulle in jou hart? Dit is tyd om op te hou om dit te doen. Hou op voorgee.

Dit is God se Woord. Vars … vir jou … vandag.