Miskien is die slegste ding van die wildernis ervarings wat ons af en toe ervaar, die gevoel van alleenwees. Heeltemal alleen.

Die lewe maak so nou en dan ‘n draai in die pad. Dinge loop net mooi, maar dan skielik ontspoor dit heeltemal. In ‘n flits van ‘n oomblik kan die lewe rondom ons ineenstort en dan begin ons wonder – God, waar is U?

Ek wil graag hierdie pragtige gedig met jou deel.

Op ‘n dag het ek God uit die diepte van my wese gevra: Waar is U in my lewe? En baie saggies het God geantwoord:

Ek sal altyd ‘n rots vir jou wees. My krag is vir altyd by jou. My lewende strome sal jou met die koel water van my Gees voed. Die vrede van my woestynland sal die rus in jou siel herstel.

En as jy op die lewenspad reis – onthou dat ek altyd voor jou uit gaan om die woedende see te kalmeer, die kabbelende spruit vol te maak, om jou pad te verlig en om jou struikelblokke uit die weg te ruim, sodat jou pad jou al hoe nader aan My kan lei …

Nooit weer sal jy eensaam wees nie, want Ek sal My woning in jou maak. Daardie berge voor jou staan al vir eeue lank, maar Ek sal vir ewig by jou staan – deur die Een wat Ek gestuur het, om my liefde vir jou te bewys.

My Seun Jesus is jou rots – strek jou hand uit na Hom en Hy sal jou laste op Hom neem.

En in Psalm 18: 2 staan: Die Here is my rots, my skuilplek en my redder, my God, my rots, by wie ek skuil, my skild en sterk verlosser, my veilige vesting.

Dis God se Woord. Vars … vir jou … vandag.