Ons leef in ‘n wêreld wat sukses en prestasie beloon. Ons leef in ‘n wêreld waar jy veronderstel is om onafhanklik te wees. Ons leef in ‘n wêreld waar ons geleer word dat sukses net van onsself afhang. Soms dra ons soveel pyn in ons binneste rond, dat ons nie daaroor kan praat nie. Of soms raak dinge so ingewikkeld, so verwarrend dat ons nie eers weet wat om vir God te sê nie. Ons weet nie hoe ons moet bid en waarvoor ons moet vra nie. Was jy al ooit in so ‘n situasie? Jou pyn is so erg dat jy nie die krag het om ‘n woord te bid nie. Jy wil, maar jy kan net nie. Al wat daar diep uit jou binneste kom, is ‘n kreun. Tweeduisend jaar gelede het die apostel Paulus byna die helfte van die boeke van die Nuwe Testament geskryf – sommige daarvan terwyl hy in die gevangenis opgesluit was. Daar kan dus geen twyfel bestaan ​​dat hy presies geweet het hoe pyn voel nie. Dis hoe hy dit beskryf in: Romeine 8:26 Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie. Ek wil jou troos en sê dat in daardie oomblikke, wanneer jy nie eers weet waar om te begin nie; hang dit nie van jou af nie. God is nie afhanklik van jou, in jou oomblik van swakheid nie. Nee, inteendeel. Wanneer ons ons oë na Christus opslaan, is dit die Heilige Gees wat vir ons intree met gebed wat nie in woorde uitgedruk kan word nie. Wanneer ons net na Jesus kyk, te midde van die woordelose pyn en verlorenheid; dan my vriend, praat ons van ware gebed. En dit is al wat nodig is. Dit is God se Woord. Vars … vir jou … vandag.