Een van die lewe se groot frustrasies, is dat wanneer jy die regte ding wil doen, jy nie daarby uitkom om dit te doen nie. Of is dit net ek wat hiermee sukkel? Nee, ek dink nie so nie. Ons het die beste voornemens, maar dan loop dit skeef.

Noem dit wat jy wil – mislukking, ‘n struikelblok, sonde. Die benaming maak nie soveel saak as die uitkoms nie. Ek het ‘n diep begeerte om Jesus te volg. ‘n Ware passie, om die waarheid te sê. Ek hoop en bid dat dit met jou ook die geval is.

En wanneer ons die ware betekenis verstaan van wat Hy vir ons gedoen het toe Hy aan die kruis gesterf het om die prys wat God se geregtigheid vir ons sonde eis, te betaal, word die begeerte om Hom te eer, om Hom te volg, om Hom te dien en ja, om Hom te gehoorsaam, nog sterker.

En ons weet uit die Skrif, dat God dit begeer. Maar, wat nou gedaan? Wat doen ons as ons struikel? Wat doen ons as ons Hom faal?

Psalm 34: 23,24 Die Here bepaal die rigting van ’n mens met wie se lewe Hy tevrede is. Al sou so een struikel, hy sal nie val nie, want die Here hou sy hand vas. (NLV)

Die Here wys inderdaad vir ons hoe ons moet lewe. Hy is inderdaad bly wanneer Hy sien dat ons so leef. Maar kyk nou ‘n bietjie na die volgende:

Al sou so een struikel, hy sal nie val nie, want die Here hou sy hand vas.

Hy is hier. Hy is gereed. Hy wag om ons te ondersteun wanneer ons struikel, sodat ons nie val nie. Dit is goeie nuus, nie waar nie?

Dit lyk vir my dat ‘n struikeling wat jou nederig maak, baie beter is as ‘n prestasie wat jou trots maak, want dit maak jou afhanklik van God se genade.

Dit is God se Woord. Vars … vir jou … vandag.