Hier is ‘n vreesaanjaende gedagte. Hoeveel tyd spandeer jy op jou tegnologiese toestelle en hoeveel tyd spandeer jy aan mense? Vir baie mense is die antwoord op hierdie vraag ontstellend.  Ek doen baie van my werk op ‘n sleutelbord in my studeerkamer. Dit is ‘n wonderlike werkruimte; ek het ‘n lieflike uitsig oor ‘n paar groot ou bome en dis stil en gemaklik. Maar toe ek nou die oggend in my stoel terug leun, om my gedagtes te orden, was ek geskok deur dit wat voor my was. Daar was ses kommunikasie toestelle op my lessenaar. My slimfoon, my huistelefoon, my werktelefoon, my rekenaar, die tablet met my Bybels en biblioteek daarop, en my slimhorlosie wat my oefening en mobiliteit meet, en snaaks genoeg, hy sê ook hoe laat dit is! Kan jy dit glo? ‘n Vinnige videokonferensie na Parys of Hyderabad, geen probleem nie. Dit is deesdae net só maklik, want ons leef in die mees tegnologies gevorderde tyd in die ganse geskiedenis. Enige inligting wat ons nodig het, is daar met die druk van ‘n knoppie. Dis tragies – hoe meer toestelle ons het, hoe minder kommunikeer ons met mense. Hoe meer e-posse jy moet beantwoord, hoe minder tyd bestee jy daaraan om ‘n vriend oor ‘n koppie koffie te ontmoet; om iemand persoonlik te ontmoet, of sommer net iemand te bel om te vra: “Hoe gaan dit met jou?” Markus 10: 51,52 Jesus vra vir hom: “Wat wil jy hê moet Ek vir jou doen?” “Rabboeni,” sê die blinde man vir Hom, “dat ek kan sien.” Jesus sê daarop vir hom: “Jy kan maar gaan. Jou geloof het jou gered.” Dadelik kon hy sien en het hy op die pad agter Jesus aan gegaan. Die wonderwerk het gebeur omdat Jesus, tussen die mense geleef en beweeg het. Hy was betrokke en wou die blinde man help. Wat moet ons hieruit moet leer … Dit is God se Woord. Vars … vir jou … vandag.